Rozdział 17. - Czarna Mamba

Właściwie nie wiem skąd pomysł na tak głupi rozdział, jednak przypominam, że następny, czyli 18 będzie szczególny. Ukaże się już we wtorek, a na razie musicie zadowolić się tym xD Milej lektury!

***

Od czasu naszej rozmowy nie widziałam się z Michałem. Po części unieruchomiona, spędzałam przerwy pod klasą i rozmawiałam z dziewczynami. Dla nich oczywiście był to korzystny układ. Uważały, że w końcu trochę czasu można ze mną spędzić, bo kiedy jestem cała i zdrowa, mam za dużo energii i biegam bez chwili wytchnienia. Nie wiedziałam nawet, że jestem tak postrzegana.

Do Michała sama też się nie odzywałam. Czekałam, aż zaprosi mnie na ten obiecany spacer, ale on widocznie czekał, aż zacznę biegać i skakać, by pokazać, że jestem już w pełni zdrowa. Nie kwapiłam się do tego, choć prawdę mówiąc moja noga była już w pełni sprawna.

Kamila i Patrycja zaprosiły mnie nawet do wspólnej nauki chachy. Dzień od rana był pochmurny i nieprzyjazny, ale mimo to zdecydowałam się wyjść do Kamili, z którą z kolei doczłapałyśmy się jakoś do Patrycji. Marika nie mogła wyjść z domu, prawdopodobnie miała szlaban. Często jej się to zdarza.

– Ok dziewczyny, teraz instruktorka chachy, Patrycja Czaplińska pokaże wam krok podstawowy. Uwaga – nasza koleżanka ubrana w dres stanęła na środku pokoju i zademonstrowała taniec licząc kroki – Raz-dwa-trzy, cha-cha-cha.

– Nie wygłupiaj się – przerwała jej Kamila, dawaj płytę – mówiąc to ściągnęła bluzę i zatarła ręce.

Patrycja włączyła dvd, a na ekranie pojawiła się Iwona Pawlovic ze swoim uśmiechem czarnej mamby. Prawdziwa instruktorka zaczęła opowiadać historię chchy.

– Skąd masz tę płytę? – spytałam.

– Mama kupiła. Myśli, że będzie tańczyć – odrzekła Patrycja patrząc na nas z miną wyrażającą to co myśli o rodzicach tańczących chachę.

Obie z Kamilą pokiwałyśmy głowami ze zrozumieniem.

Zaczęłyśmy lekcję. Było przy tym dużo zabawy. Patrycji oczywiście szło najlepiej. Ja i Kamila po chwili zaczęłyśmy gubić się w krokach.

– Oszukujesz Pati – oskarżyła przyjaciółkę Kamila, kiedy po raz kolejny pomyliła strony. – To twoja płyta, więc pewnie nauczyłaś się wcześniej.

Patrycja roześmiała się.

– Mówiłam wam, że to ja tu jestem prawdziwą czarną mambą i ja pokazuję kroki. Raz-dwa-trzy cha-cha, raz-dwa…

– Wal się Czapla – Kamila rzuciła się ze złością na kanapę.

– No to chodź. Od początku zaczniemy – Patrycja zatrzymała płytę i pomogła Kamili wstać.

– Ucz się męskich – powiedziała. – Są łatwiejsze, a ja muszę mieć partnera.

– Taa. To może ty będziesz moim partnerem? – spytała Kamila.

– Nie mogę, jestem mambą – roześmiała się Pati.

– A gdzie twój brat? – spytałam. – Może on by chciał.

– Oj Zuza widać teraz jak nie znasz Bartłomieja – powiedziała Czaplińska, a Kami pokiwała głową.

Sama miałam starszego brata, więc znałam się trochę na tej materii. Mikołaj jednak nie bawił się z nami tyle w dzieciństwie co Bartek.

– Skoro tak mówicie. Co właściwie u niego słychać?

– Nic ciekawego. Zerwał z jędzą.

– Zerwał z tą ładną? – zdziwiłam się.

– Ładną? – Patrycja spojrzała na mnie jak na kosmitkę. – Była okropna. Teraz chodzi z jego kumplem. A właściwie to co cię to interesuje?

– Nic – odparłam. – Tak pytam.

– Podoba ci się Bartuś? – spytała Kamila podchodząc do mnie. – Bierz go, jest wolny. Tylko ty zdaje się jesteś zajęta.

– Daj spokój Kami. Sama jesteś wolna i myślisz, że wszyscy wokół szukają chłopaka.

– Otóż to! – krzyknęła Kamila. – Wszystkie szukają, wszystkie mają, tylko nie ja. Biedna ja.

Spojrzałyśmy z Patrycją jak zanosi się od śmiechu.

– Chyba ci to nie przeszkadza.

– Nie – Kamila zamyśliła się. – Ale Bartek jest faktycznie…

– Nawet o tym nie myśl – ostrzegła ją Patrycja.

– Myślę – Kamila wyjęła telefon. – Dyktuj numer.

– Nie – Patrycja zrobiła oburzoną minę. – Nie będę pakować przyjaciółki w związek z własnym bratem. Nie znasz go. Jest obrzydliwy. Nie zamyka drzwi do łazienki, beka przy obiedzie i trzyma brudne skarpetki pod poduszką.

Kamila przez chwilę w milczeniu obracała komórkę w rękach spoglądając na Pati i marszcząc czoło.

– Ok – powiedziała chowając ją do kieszeni. – Przekonałaś mnie. Ale się zemszczę.

– Niby jak?

– Twój chłopak ma siostrę?

Pati zastanowiła się chwilę.

– Nie ma. Jest jedynakiem.

– Kurde – Kamila uderzyła pięścią o obitą sztuczną skórą kanapę, na której siedziała.

Po chwili ponownie zmarszczyła brwi i wycelowała we mnie wskazujący palec.

– Twój ma – powiedziała. – Chcesz żebym spytała Natkę o jakieś ciekawe szczegóły z życia brata?

– Nie dzięki – uśmiechnęłam się. – Nawet nie wiedziałam, że ma siostrę.

– A ma – Kamila wyglądała na wyraźnie zadowoloną mogąc udzielić mi tej informacji. – Wiecie co – dodała – nie chce mi się już tańczyć. Chodźcie na spacer.

Spojrzałyśmy na siebie z Patrycją.

– Nie chce nam się iść na spacer – powiedziała. ­– Pewnie do Jacusia chciałaś znowu iść, co?

– Ta, przestań. Ok, możemy zostać. Mambo, zróbże coś do jedzenia, mój szlachetny żołądek oznajmił mi właśnie, że jest głodny.

– Spadaj.

– Proszą – Kamila zrobiła oczy kota w butach i złożyła ręce.

– No dobra – Patrycja wstała. – Co chcesz?

– Tosty.

– Zuza, ty też?

– Jak już robisz – powiedziałam z uśmiechem.

Patrycja wyszła, a Kamila poklepała miejsce obok siebie.

– Siada – powiedziała. – Wreszcie możemy pogawędzić jak stare psiapsióły.

Usiadłam koło niej marszcząc brwi.

– Jak ci idzie z Michałem?

– Średnio – odpowiedziałam. – Właściwie mało się widzimy.

– Czemu?

– Obiecał mi spacer, ale od miesiąca nigdzie nie byliśmy. Niby to ta moja noga, ale to tylko wymówka. Przecież w szkole widzi, że chodzę normalnie.

Kamila pokiwała głową.

– Pati też nie wychodzi z tym Adrianem. Nie mów jej, że ci powiedziałam.

– Spoko. Skąd wiesz, że nie wychodzi? Co jest nie tak.

– Ja uważam, że my wszystkie jesteśmy jeszcze za młode na związki. Moja mama mówi, że lepiej dać sobie z tym spokój, zająć się nauką, albo czymś innym.

– I też tak myślisz?

– Nie mam wyjścia – westchnęła. – Chce mnie zapisać do gimnazjum dla dziewczyn.

Zrobiłam duże oczy.

– Coś ty? Serio?

– Tak. Ale nie mów Pati. Wyśmieje mnie.

– Ok – powiedziałam. – Nie martw się, będziesz w tym samym gimnazjum co ja i Czapla. Nie ma opcji, by było inaczej.